Jeśli przez chwilę zastanowimy się nad tradycyjnymi polskimi trunkami alkoholowymi, z pewnością w naszych głowach pojawi się obraz biesiad szlacheckich suto zakrapianych miodem pitnym. Jak dużo jednak wiemy o tym specjale umiłowanym przez naszych przodków? Często okazuje się… że raczej niewiele. Najwyższa pora to zmienić!
Co to jest miód pitny?
Zacznijmy od podstaw, a więc wyjaśnijmy, czym jest miód pitny. W ten sposób określamy napój alkoholowy otrzymywany z przefermentowanego miodu pszczelego. Jak smakuje miód pitny? Jak nietrudno się domyślić – smakuje miodem pszczelim i najczęściej jest słodki lub półsłodki. Poziom słodyczy trunku zależy ostatecznie od proporcjonalnej obecności miodu pszczelego w napoju, niuanse smakowe zaś – od wykorzystanych dodatków.
Miód pitny – skład
Zaglądając do przepisu na miód pitny, przekonamy się, że jego jedyne składniki to zazwyczaj miód pszczeli (wielokwiatowy lub lipowy), woda oraz drożdże. Interesujący nas trunek stanowi mimo to specjał dość kaloryczny. Jeśli zatem chodzi o wartości odżywcze miodu pitnego, w 100 gramach specjału znajdziemy około 350 kalorii, z czego około 90% pochodzi z węglowodanów.
Miód pitny – ile procent?
Ile procent ma miód pitny? Zawartość alkoholu mieści się w zakresie od 9 do nawet 18%.
Miód pitny – właściwości
Jeśli chodzi o właściwości miodu pitnego – ale nie smakowe lub rozgrzewające – spotkamy się z informacjami, że jego spożywanie (w niewielkich ilościach) może mieć bardzo pozytywny wpływ na układ odpornościowy!
Miód pitny – pochodzenie
Chociaż w historii Polska uchodziła za najważniejszego producenta miodu pitnego, a polski miód pitny stanowił specjał spożywany z radością na dworach w całej Europie, jego genezy powinniśmy doszukiwać się gdzie indziej. Zanim bowiem rozpoczęło się miodosytnictwo w Polsce, trunek ten znany był już od czasów starożytnych – m.in. w Chinach, Indiach, Rzymie czy Grecji! Wszędzie tam sycenie miodu było powszechną praktyką!
Historia miodu pitnego w Polsce
Historia miodu pitnego w Polsce sięga czasów średniowiecznych. Staropolskie miody pitne powstawały zwłaszcza na Podolu, Podhalu czy na Litwie i stanowiły alternatywę dla wina spożywanego chętniej przez inne narody Europy. Około XVIII wieku miano najpopularniejszego trunku wysokoprocentowego w kręgach szlacheckich przejęła wódka. Pozostając w temacie tego mocnego specjału – wódka na winnicalidla.pl to propozycje, którym nie oparłbym się żaden magnat. Jedną z nich jest wyborna wódka dębowa!
Produkcja miodu pitnego
Jak się robi miód pitny? W dużym skrócie (bo istnieje kilka rodzajów tego trunku, o czym napiszemy za chwilę) przygotowanie miodu pitnego krok po kroku wygląda następująco: do butelki wlejmy szklankę letniej wody, dodajmy drożdże winiarskie i łyżeczkę cukru. Zostawmy mieszankę na tydzień w spokoju w zacisznym miejscu. Teraz musimy przygotować brzeczkę, czyli miodowy roztwór. Do garnka dodajmy właściwe proporcje wody i miodu i gotujmy całość przez pół godziny. Wcześniej zaznaczmy na garnku miejsce, do którego sięga roztwór, aby po zagotowaniu uzupełnić ubytki. Gdy mikstura przestygnie, przelejmy ją do szklanego balonu, dodajmy przygotowane drożdże oraz kwasek cytrynowy i wymieszajmy całość. Szczelnie zamknijmy zbiornik. Rozpoczyna się fermentacja, która na początku może mieć bardzo gwałtowny przebieg. Gdy miód się uspokoi – usuńmy osad z wykorzystaniem gumowego wężyka. Przelejmy miód do innego zbiornika, oczyśćmy balon i z powrotem umieśćmy w nim świeżo przefermentowany napój. Teraz rozpoczyna się właściwe dojrzewanie – po roku specjał będzie gotowy do degustacji. Oto jak się robi miód pitny!
Gatunki miodu pitnego
Jakie gatunki miodu pitnego rozróżniamy? Miód pitny półtorak to specjał, którego brzeczka powstaje z połączenia jednej porcji miodu i o połowy mniejszej porcji wody. W przypadku miodu pitnego dwójniak – proporcje wynoszą 1:1. Miód pitny trójniak to natomiast specjał, do przyrządzenia którego wykorzystamy jedną porcję miodu oraz dwie wody. Podążając tym torem, możemy stworzyć także miód czwórniak. Ponadto, jeśli fermentacji ulega brzeczka uprzednio niespiesznie gotowana, powstaje miód pitny sycony. Jeśli nie – uzyskanym trunkiem będzie miód pitny niesycony. Jak zaznaczyliśmy wcześniej, poziom słodyczy trunku zależny jest od proporcji miodu pszczelego w brzeczce miodowej. Wnioskując po opisanych proporcjach, najsłodszy będzie miód półtorak, a najmniej słodki (a właściwie półwytrawny) będzie czwórniak .
Wszystkich tych, którym bliskie są staropolskie tradycje, zachęcamy do urządzenia biesiady, podczas której uraczymy naszych gości miodem pitnym. Niejednego ze smakoszy oczaruje królewski miód pitny półtorak czy dwójniak, entuzjastom specjałów nieco bardziej wytrawnych polecamy natomiast miód pitny trójniak czy czwórniak!
