Browary Wrocławskie wyrosły nad Odrą i ustaliły dominację nad okolicą. Czy nowe budownictwo to lewiatan?
Idealna okolica na idealne osiedle. Okolica takowa została, ale porozmawiajmy o osiedlu.
Niby inaczej, ale nadal tak samo
Osiedle jest różnorodne. Część to zachowana stara cegła, część już nowa, ale stylizowana, a reszta to nowoczesne budynki. Byłoby oryginalnie gdyby tego samego nie robiono na Różance, czy częściowo na Olimpia Port. Albo już w 2006 roku w Manufakturze (Łódź). Ta ostatnia osiedlem oczywiście nie jest, ale industrialny styl połączony z nowoczesnością wyniosła w Polskę na chyba nieznaną dotąd skalę. Czy to źle, że Browary Wrocławskie nie są aż tak oryginalne? Nie, nadal są bardziej specyficzne niż wiele osiedli i, chociaż o gustach się nie dyskutuje, obiektywnie estetyczne. Natomiast nie jest to jakieś wielkie odkrycie. I ten wniosek będzie istotny w dalszej części artykułu.
Co znajdziemy w środku
Mimo, że nie ma tam wielkiej przestrzeni, to jednak bloki są od siebie jako tako oddalone, a przynajmniej część. Spory dziedziniec i ścieżki sprawiają też wrażenie, jakoby był to trochę inny, odcięty od zewnętrznego świata, kawałek spokoju. A przecież obok jest całkiem ruchliwa ulica. Poszczególne miejsca są oryginalnie opisane przez stojące tabliczki, na parterach znajdziemy sklepy i punkty usługowe, jednak wydaje się, że brak na to wszystko jakiegoś większego pomysłu. Niby jest inna estetyka, ale zbyt mała powierzchnia nie pozwala na rozmach. Niby jest dziedziniec, który w przyszłości zostanie ocieniony przez pnące rośliny, jednak tej roślinności nadal brakuje. Ławek też. Głównie jest kostka. Do tego przecież obok są wały i Odra, świetne miejsca na spacery i wypoczynek, ale nie są zagospodarowane.
Wiele rzeczy wydaje się właśnie taka – niby tak, ale nie do końca. Natomiast jest pociąg. I tory są zagospodarowane ekranami wyciszającymi, jednak ze względu na bliskość osiedla ich efektywność raczej nie poraża.
I jak to teraz ocenić?
Lokalizacyjnie? Bajka. Blisko do centrum, zarówno autem jak i komunikacją miejską, niedaleko są supermarkety, wały i punkty gastronomiczne. Samo osiedle jest przecież estetyczne, nawet oryginalne, jakoś zorganizowane. Ale jednak czegoś brakuje. Gdy się w nie wchodzi w pierwszym momencie jest wrażenie zachwytu, ale zaraz pewna refleksja. Jakby nie do końca się postarano, jakby brakowało jakiejś większej idei. Jednak mogą to tylko być moje subiektywne odczucia i wymagania. Problem jednak jest, a właściwie dwa.
Pierwszy – przez lokalizację i stale rosnące ceny, nie jest to osiedle tanie. Jasne – jest za co płacić, ale czy to nie jest tak, że powoli wynosi się „luksus” osiedla, głównie cenowy, coraz dalej od centrum? Pytanie czy jest jakaś granica. Bo jednak, mimo, że okolice Kromera to dosyć bliskie lokalizacje względem centrum, a do tego z wałami, to przecież nie jest to najbardziej prestiżowe miejsce Wrocławia. Bardzo prestiżowe też nie. Po drugie, jak się mają Browary Wrocławskie do „patodeweloperki”? Na pewno nią nie są, osiedle nie jest źle zaprojektowane. Ale też nie zachwyca. Można powiedzieć, że jest to dobre osiedle, z pewnymi błędami i wysoką ceną. Versus patodeweloperka, na pewno Browary Wrocławskie wygrywają starcie. I jest lepiej, ale drogo, więc to trochę nieosiągalna nadzieja.
